Marathon III : Antwerpen – 11/09/2022

Vooraf

Tijdens de voorbije maanden lag de focus meer op het fietsen dan op het lopen, maar het lopen heb ik zo goed mogelijk proberen te onderhouden, omdat ik wist dat er vrij kort na de Mont Ventoux een nieuwe loopwedstrijd aankwam. En eigenlijk ook gewoon omdat ik nog steeds héél graag loop, mij kunnen ze nog altijd niet straffen door te zeggen ‘Ga maar een toertje lopen!’ 😋.
Veel meer dan de vertrouwde afstanden op het vertrouwde tempo lopen is er niet gebeurd – geen intervaltrainingen dus – maar de kans zit er dik in dat dit zonder het fietsen óók het geval was geweest 😇.

Aangezien ik ondertussen nu toch al een klein beetje vertrouwd ben met het concept van een marathon lopen, speelt de gedachte om mijn limiet op te zoeken. Ik weet dat ik hiermee een risico neem. Mijn verstand zei ‘nee, niet doen, geen goed plan!’, maar de gedachte om eens écht tot het uiterste te gaan neemt de bovenhand 🙈. We gaan het er dus op wagen – ik moet mezelf toch blijven uitdagen hè 🤪 – want wie niet waagt,…

Weekend van de wedstrijd

Tijdens mijn deelname aan de 10Miles vorig jaar (zie blogartikel ’10Miles Antwerpen’) was de auto ‘kwijt geraken’ een moeilijke opdracht, en daarna een startnummer bemachtigen al zeker 🙃. Desondanks wou ik toch opnieuw eens deelnemen aan een wedstrijd in Antwerpen, want qua ambiance is Antwerpen echt wel ‘The Place To Be’. Behalve dan op de plaatsen waar ze zo van dat onverwacht vuurwerk afsteken 🧨 😜.
Maar voor een scenario waarbij ik compleet opgefokt aan de start-meet sta zou ik toch liever passen, dus besloten we (Beertje en ik) om reeds de dag vóór de wedstrijd naar Antwerpen af te zakken. Op zaterdagnamiddag ‘wandelen in de winkelstraat’ en ’s avonds een gezellig plekje opzoeken om dan uiteindelijk op onze hotelkamer te belanden, daar zeggen we allebei geen ‘nee’ tegen. Normaal ben ik absoluut geen voorstander om ergens anders te slapen (als slechte-slaper-zijnde), maar de gedachte dat ik dan op zaterdag al mijn startnummer kan gaan afhalen en op zondag vanaf het hotel te voet naar de start kan wandelen gaf mij een geruster gevoel, dus het vreemde bed zal ik er dan moeten bij nemen zeker?

Op zaterdag starten de kids hun nieuwe basket-competitieseizoen. Met spijt in het hart zullen we hiervan geen getuige zijn, maar hun taxi is geregeld (bedankt Stephanie 🤗) en we zullen tussenin wel iets vernemen zodat we vanop afstand ons toch een beeld kunnen vormen van het verloop van hun wedstrijd. En hun persoonlijke verslag, dat horen we zondagavond dan wel! Van Dieuwke krijgen we wellicht een weergave van élke gespeelde minuut, terwijl IT – onze man van weinig woorden – zich hoogstwaarschijnlijk zal beperken tot ‘het was leuk’.
De kids verzekerden ons dat we dit keer géén ‘babysit’ hoeven te regelen voor ’s nachts en dat ze zichzelf wel zullen redden. Voor hen is het een nieuwe stap in zelfstandigheid, voor ons één in loslaten 🙃. IT bewees eerder al zijn culinaire talenten, dus we hoeven niet onmiddellijk te vrezen dat ze zullen omkomen van de honger 😋. Hun overige geplande activiteiten gaven ze nog niet prijs, maar zolang we bij thuiskomst ons originele dak nog boven ons huis zien staan en ze het interieur niet omtoverden tot een escape-room, kunnen we ze geen ongelijk geven dat ook zij volop genoten van hun ‘speciaal weekend’ 😇.

Wedstrijdverslag

De start van de wedstrijd verliep vlot. In vergelijking met Gent een groot pluspunt: hier hoefden we geen 20 minuten te wachten nadat het startschot werd gegeven vooraleer we effectief konden beginnen lopen, goed geregeld dus 👍. En de ambiance zat er ook onmiddellijk in!
Ik bleef bij het idee om vanaf de start onmiddellijk sneller te lopen dan mijn normale tempo en te zien hoe lang ik zou kunnen volhouden. Dit bleek tot kilometer 22 te zijn. Vanaf dan ging het trager, maar nog steeds ‘aanvaardbaar’ – naar mijn normen toch 😉.

Het parcours was zeker de moeite waarde, we kregen mooie plaatsen te zien, waaronder het Schoonselhof, wat voor mij een ongekend stukje Antwerpen was. Andere plekken kwamen mij dan wel bekend voor (met voorsprong ‘De Meir’ 😜) maar ik vrees dat ik na deze wedstrijd nog steeds niet zal slagen in het examen om gids te mogen zijn 😇.

En vermoedelijk was de parcours-uitstippelaar een grote fan van kasseien, mijn knieën echter niet 🙈.
Maar we ondergaan ook die kasseien, als we de eindmeet willen halen zit er niks anders op. En die eindmeet werd gehaald, in 4:16:02!
Hiermee boeken we een tijdswinst van 13 minuten t.o.v. de vorige wedstrijd in Gent, waar ik zeker blij mee ben! Ik vermoed dat het fietsen stiekem toch zorgt voor een positieve evolutie in het lopen 🤗.

Conclusie
We hebben een meer dan geslaagd weekend achter de rug, Antwerpen heeft mij niet ontgoocheld en ik hoop dat Antwerpen over mij hetzelfde kan zeggen 😉!
En mocht iemand zich afvragen wat er moeilijker is:

een marathon lopen

of

Beertje in een kledingwinkel krijgen én een broek laten passen?

Dan zou ik toch wel even diep moeten nadenken vooraleer ik hierop een correct antwoord kan geven 🫢🤪.