Mission 1: Marathon

Marathon IV: Nieuwpoort 25-09-2022

Na de wedstrijd in Antwerpen 2 weken geleden recupereerde ik vrij vlot, waardoor ik hoopte om misschien te kunnen uitkijken om nóg een wedstrijd te lopen, onder het mom van ‘nu we toch getraind zijn’ 😉.
Er was twijfel tussen Brussel (02-10-2022) of Nieuwpoort, maar aangezien Brussel niet in de planning paste, was de keuze snel gemaakt, Nieuwpoort zou het worden!

Het weer voorspelde weinig goeds, maar we nemen het zoals het komt, een beetje regen kan geen kwaad hé 😇. Helemaal gerust vertrok ik niet richting Nieuwpoort want IT in het gips – aka ‘onze tijdelijke kangoeroe’ – alleen thuis achterlaten vond ik geen fijne gedachte. Maar het afgesproken bezoek van Pappie en de rechtstreekse lijn met Beertje mocht er iets zijn met IT zorgde ervoor dat ik tóch kon deelnemen aan de wedstrijd.

Qua tempo nam ik mij voor om het verstandiger aan te pakken dan in Antwerpen, en niet met het plan ‘alles geven’ aan de startmeet te staan. Dit keer besloot ik om geen onnodige energie te verspillen aan een tempo die boven mijn kunnen lag, maar om zo lang mogelijk netjes mijn ‘haas’ 🐇(tempomaker) achterna te lopen.
Dit plan liep goed tot km 34, toen gebeurde het onvermijdelijke: efkes wat minder geconcentreerd en een plas gepast 🙄. Eventjes balen, want ik was best tevreden van mijn wedstrijd tot nu toe. Ik wist dat ik vanaf nu mijn huidige tempo niet meer zou kunnen aanhouden, want lopen terwijl ‘het sop uit je schoenen loopt’, dat voelt niet zo comfortabel. Niks aan te doen, eigen schuld, ik had maar wat oplettender moeten zijn. En wie weet was het zonder die plas hetzelfde verhaal en moest ik toch binnenkort mijn tempo laten afzwakken. Het zal altijd een vraag blijven 😇.
Maar er zouden geen slachtoffers vallen als ik nu wat trager loop, dus ik kon mij er heel snel over zetten dat ik mijn eindtijd niet zou verbeteren t.o.v. Antwerpen.

De omgeving van de wedstrijd was héél mooi, ook al hebben we géén zee gezien 😜. De haven en de vismijn was ook wel fijn als start- en finishpunt!
In deze wedstrijd werd er veel door de natuur gelopen – in vergelijking met Antwerpen waar er veel meer ‘stad’ aan te pas kwam – en die wisseling qua omgeving maakt van elke wedstrijd dan ook een unieke beleving, geen enkele wedstrijd is dezelfde.

En wat de wedstrijd vandaag nóg mooier maakte, was de aanwezigheid van verrassingssupporters, en dit ondanks het slechte weer. Hoe fijn was dat om totaal onverwacht gekende gezichten te zien langs het parcours?!
Een welgemeende dank-je-wel Stephanie en Dieter, dit gaf een boost om de wind en regen te trotseren 🤗.

De organisatie (Long Course Weekend Belgium) verwoordde het heel mooi op hun website: ‘het parcours neemt je mee door de Polders’.
Persoonlijk ervoer ik dit eerder als ‘we sturen je tussen de velden en laten je lekker ploeteren in de modder’ 🤭. Hoeft het gezegd dat ik bij voorkeur liever géén modderspelen onderga?
Maar op dat ogenblik – wanneer ik mijn eerste stappen in de modder zette – kreeg ik een flashback naar een memorabele boswandeling met USL🥳 (u wellicht nog bekend van vroegere blog-berichten). USL🥳 stelde voor een boswandeling te maken. Leuk plan, alleen had het toen al wéken geregend en was het bos herleid tot één modderpoel. Tijdens die wandeling moest ik mij erover zetten ‘dat ik vuil zou worden’ en verplichtte ik mezelf het gewoon ’te ondergaan’. Achteraf, toen we de balans opmaakten van onze wandeling, waren we het er allebei over eens dat ons avontuur de modder tot achter onze oren dubbel en dik waard was geweest 😉.
Ik nam mij voor er hier net zo over te denken. Verstand op nul en ploeteren maar, vuil was ik toch al!
En dit keer hield ik er géén gescheurde jas aan over, moest ik mijn bril niét van de grond rapen, geraakte ik niét verdwaald en was er géén boze boer die plots op het toneel verscheen. Het parcours door de Polders viel in vergelijking met ‘het bos’ dus al bij al nog héél goed mee 😋.
Eens de Polders voorbij, kwamen we in gezellige dorpjes terecht, om uiteindelijk terug richting de vismijn te lopen. De laatste kilometers – met natte voeten en de gebruikelijke vermoeidheid – waren behoorlijk lastig, maar het einde kwam steeds wat dichterbij, dus we konden de moed erin blijven houden.
Ik naderde de eindmeet met naast mij een andere loopster. Zonder woorden hadden we dezelfde gedachte om voor de laatste meters nog te strijden in een duel naar de finishlijn. En zo werd marathon IV ook afgewerkt!

Jammer genoeg is er bij het schrijven van deze blog nog géén officiële eindtijd op de website beschikbaar – ‘server error’ 😩, dus moet ik mijn eindtijd baseren op wat Strava mij vertelt – 4:17. Onder voorbehoud dus van de officiële eindtijd, die nog wat kan afwijken van Strava. Maar ik vermoed (althans dat hóóp ik) dat er géén afwijking van 5 minuten is tussen Strava en de officiële meting. (En als die er al wél zou zijn, dan graag in positieve zin 😜.)
De officiële tijd staat ondertussen wel online: 4:17:55. Strava heeft dus niet gelogen!

Ik hou mijn wedstrijdseizoen nu voor bekeken. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik 2 wedstrijden in 2 weken kon afleggen en dat zonder blessure-leed 💪. Maar nu wordt het tijd om mijn lichaam (en ook Beertje want die is ook altijd van de partij) de nodige rust te gunnen. En binnen hier en enkele maanden kunnen we alweer uitkijken naar het voorjaarsseizoen, waar een ‘weekendje Parijs met Beertje’ gepland staat in het weekend dat er daar een marathon georganiseerd wordt, als dat geen toeval is 😜😇.
Mooie vooruitzichten dus!

Ons feestbeest was er dit keer ook bij 😍.