Mission 1: Marathon

Offers

Hoe vaak hoor ik niet “Maar je moet daar toch veel tijd in steken?”.

Ja inderdaad, dat klopt, en zeker aan het tempo waarmee ik loop, ‘kruipt’ er behoorlijk wat tijd in.
Voor een gewone trainingsweek komt dit neer op ongeveer 5u45 waarbij er 53-55km wordt gelopen – gespreid over 3 trainingsdagen:

  • woensdag : +- 16 km
  • vrijdag: +- 16 km
  • zondag: +- 21 km

Zoals ik reeds in een vorige post aanhaalde blijft het continue zoeken naar hét punt van maximaal lopen rekening houdend met de beperkingen die het lichaam ons oplegt. Puur op het gevoel – dus zonder enige deskundige basis – stelde ik mezelf een rotatie-plan op van 6 weken:

  • week 1-4: basisschema zoals hierboven aangegeven;
  • week 5: basisschema behalve op zondag, dan is er een langere afstand;
  • week 6: rust (= moeilijkste week 🙈)

Tijdens de ‘XL-trainingsweek’ (my favourite week 🙂 ) wordt op zondag dus een tandje bijgestoken qua volume, waarbij tot op heden een maximum afstand werd afgelegd van 33km. (07/02/2021)

Bronnen informeren mij dat de hoogtemeters niet correct worden weergegeven.
Foei Garmin! Maar het is jou vergeven, zolang de afstand en tijd maar klopt 🙂

Tijdens bovenstaande tocht had ik de pech – onhandig zijn uit zich op alle vlakken – vroeg in het traject een ‘plas gepast’ te hebben, waardoor vanaf kilometer 5 mijn voeten al nat waren. Niet ideaal om zo – met continue wrijving – een lange afstand te lopen, maar zolang het aantal vooropgestelde kilometers nog niét op de teller is verschenen, denken we niet aan naar huis toe keren. Verstand op nul, muziek in de oren en gewoon doorlopen, eens thuis is er nog tijd genoeg om de schade op te meten.

Het grootste offer die ik moet brengen om te lopen zijn momenteel zonder twijfel mijn tenen, die krijgen het hard te verduren…
Platvoeten pleiten hiervoor schuldig (volgens podoloog), steunzolen hadden dit moeten oplossen maar het draaide enigszins anders uit. Dan gaan we maar voor de kapotte tenen!

Hopelijk kan het volgende offer – kapotte knieën – zo lang mogelijk uitgesteld worden …

Puur vanuit het oogpunt gezien van het aantal loop-uren neemt lopen inderdaad heel wat vrije tijd in beslag. Maar aan de andere kant worden de uren die ik er per week aan besteed ruimschoots gecompenseerd door een kwalitatievere nachtrust – iets wat mij héél dierbaar is.

Wat ik daarnaast ook als positief ervaar – en waar ik oprecht blij kan van worden – is de omgeving waarin ik kan/mag lopen. Zowel de Vestingen als Zillebeke-vijver zijn een vaste stek op mijn loopparcours geworden. Reeds vanaf mijn middelbare schooltijd heb ik mijn hart verloren aan Ieper, en sinds ik ga lopen werd dit gevoel alleen maar versterkt.
Naast de gezellige drukte van een kleinschalige stad te zijn, biedt Ieper ook op minimale afstand een groene omgeving waar de rust overheerst, wat mij betreft een perfecte combinatie!
Op een vroege zondagmorgen de zon zien opkomen over het water, de aanwezige stilte en daarna – tijdens de looproute terug naar huis – ‘t stad zien ontwaken, hoe zalig kan het zijn?

#ItsGreatToBeAnIeperling ☺️


Voor mezelf is het een uitgemaakte zaak: het is de investering in tijd en het brengen van offers méér dan waard!

IEDER VOORDEEL HEEFT ZIJN NADEEL…
IEDER NADEEL HEEFT ZIJN VOORDEEL…