We steken nog een tandje bij

11-06-2021 – We steken nog een tandje bij
Enkele weken na de vorige opbouw merk ik dat het (nog steeds) goed gaat. Om toch wat meer vertrouwen te krijgen om fysiek die 42 km aan te kunnen, wou ik nog eens een nieuwe training plannen van 30 km – het was immers van februari geleden dat een 30+ training op het menu stond.
Een familie-aperitief in Dadizele was hiervoor een uitstekende gelegenheid – mits een extra lusje want de afstand van thuis naar mijn ouders is slechts 21 km.
Enkele hoogtemeters (van die échte dit keer 😜) later – Zonnebeke/Moorslede is best pittig – stak de ‘thuis-supportersbende’ mij enthousiast voorbij met de auto en behoorlijk wat tijd later kon ik het gezellig onderonsje vervoegen. Het werd een blij weerzien voor jong en oud(er)!

Die 30 km’s raken snel verteerd – de trainingen op woensdag en vrijdag ondervinden weinig tot geen hinder – dus waarom niet op geregelde basis die afstand lopen?
Als ik dat ritme kan volhouden om (bijna) elke zondag 30 km te lopen, en in juli en/of augustus dan eens een XXL-training van +-35 km, dan zou 42 in september toch ook moeten lukken zeker? Denk ik…

Zoals in eerdere blogs al vermeld heb ik totaal geen achtergrond ivm. goed trainen. ’t Is volledig op het gevoel af, maar zolang het gaat blijf ik lopen 💪.

Ondertussen ben ik een – weliswaar bescheiden – verzameling boeken gestart. Via lotgenoten kreeg ik bepaalde titels door die mij hopelijk bepaalde inzichten kunnen bijbrengen:

Het kriebelt om de aanval op die boeken in te zetten, maar voorlopig kan ik mij nog bedwingen, met de gedachte dat dit dé ideale lectuur is voor op reis.
De kids genietend van een poolparty onder hun twee, terwijl wij rustig een boek kunnen lezen, klinkt zalig toch 😁. Een reden te meer om dubbel en dik uit te kijken naar de reis die eigenlijk vorig jaar op de planning stond! Frankrijk, binnen hier en een beetje: Here we come!

Over het thema ‘Trainen Op Reis’ heerst er nog wat onduidelijkheid. Aangezien we voor de derde keer in hetzelfde huisje te gast zijn, weten we behoorlijk goed wat te verwachten qua omgeving. Prachtige natuur in overvloed, alleen is de weg van het huisje naar die natuur een tegenvaller. Zoals hubbie het omschrijft: auto’s vliegen als een raket door die smalle straatjes – dus niet onmiddellijk een aan te raden loopparcours en als het van hubbie afhangt zelfs een verboden parcours. Hij weet dat ik af en toe compleet opga in de muziek die uit mijn oren komt waardoor ik mij niet meer bewust ben van het verkeer rondom mij 🙈.
Zillebeke-vijver biedt in dat opzicht een veilige uitvalsbasis, daar mag ik al eens vergeten te kijken als ik het paadje op kom 😉.
De enige toegelaten optie momenteel, om toch te kunnen trainen op reis, is dat ik afgezet word met de auto op een natuurdomein in de buurt, daar mijn gewenste rondjes loop om daarna daar terug te worden opgepikt. Wetende dat oriëntatie ook de nodige problemen kan teweegbrengen is dit inderdaad wellicht de beste optie. We leggen ons hierbij neer, alles is beter dan niét te kunnen trainen 😋.

Dit gezegd zijnde… ik ben gaan lopen 😉

WEINIG REDENEN ZIJN GOED GENOEG OM EEN TRAINING OVER TE SLAAN!